Categorie: News 2023

American Festival Zolder – Nascar Finals, het was binnen dit kader dat het duo Peeters-Adriaenssens hun laatste Belcar Skylimit Sprint Cup wedstrijd van 2023 zou beslechten. Pas halverwege dit seizoen proefden zij op Spa-Francorchamps voor de eerste maal van dit jonge, inmiddels zeer succesvolle sprint-kampioenschap waarna ze ook dit finale weekend te Zolder in hun drukke agenda’s inpasten.

“Vanaf het punt dat we ons halverwege 2023 realiseerden dat onze endurance-geöriënteerde BMW 1.20d toch ook wel wat sprint-capaciteiten bezat en vooral prima in één van de klasses binnen dit kampioenschap paste, zijn we gaan puzzelen om hier wat vaker aan de start te kunnen komen. Spa in juli was een schot in de roos, Zolder in augustus binnen het 24h of Zolder weekend was organisatorisch een no-go, waarop we nu in oktober wel weer van de partij konden zijn. Heerlijk! Wie tegen mij over deze Belcar Sprint Cup praat, doet me steevast wegdromen naar de jaren ’90, waar ik als jongetje van 6 – 7 jaar ’s ochtends de vrienden van men vader de degens zag kruisen in de Starter’s Cup met hun twee-liter VW Golf’s 2 en 3, om dan ’s namiddags men vader aan het werk te zien in de Carglass Cup, Touring Cup, etc. Mooi! Het is ook in dat era dat mijn vader Herman en Ken’s vader Luc Peeters de handen in elkaar sloegen om de legendarische Quick VW Golf 3 zijn faam te laten verwerven. Nét dat maakt onze samenwerking, nu ca. 30 jaar later, eens zo speciaal!” aldus Jimmy Adriaenssens.

Ken Peeters “An sich was de reunie echt wel compleet op dat vlak, men vader Luc, woonachtig te Florida – USA, had de reis naar België gemaakt voor wat quality time met de familie en wanneer beter als tijdens dit finale weekend in Zolder, de plek die hem zelf sportief ook zoveel mooie herinneringen biedt. Maar goed, we zijn hier ook om te racen en niet om jullie te verdrinken in onze nostalgie (lacht). Ik had echt zin om dit weekend eens all-out te sprinten op het circuit van Zolder. Enkele weken terug hebben we nog een uitgebreide testnamiddag ingelegd te Zolder, om ons ervan te vergewissen dat de auto on point was en we snel een sprint-ritme zouden kunnen vinden wanneer het dit weekend om de knikkers zou gaan.”

Beide kwalificaties waren in geen enkel opzicht met elkaar te vergelijken. De eerste kwalificatie werd zaterdagochtend, bijna voor dag en dauw verreden op een ijskoud en nat asfalt. Vanaf dat de wagen buitenreed, was het vechten om ook maar ergens een centimeter grip te vinden, werken om temperatuur in de banden en de remmen te krijgen, maar waarbij uiteindelijk wel een mooie tweede startplek voor de eerste race verzilverd werd. De tweede kwalificatiesessie was er ook eentje buiten formaat, er hing een dreigende bui boven het circuit dus de piloot kreeg de orders meteen aan te vallen en nog voor de bui een kanontijd te zetten. Zo gezegd zo gedaan en nagenoeg de helft van de kwalificatiesessie voerde de Antwerpse #243 de tabellen aan, tot de bui uiteindelijk niet helemaal doorkwam. Toen de kwalificatiesessie abrupt werd afgebroken door een rode vlag en er een ogenschijnlijke pole-posite inzat, moest de meest cruciale snelste ronde worden afgebroken en miste de witblauwe diesel de pole met ca. 6 tienden. Starten vanaf P6 in race 2 werd het eindverdict.

Jimmy Adriaenssens “Met al één zege op zak in Spa eerder dit jaar, hoopten we het potentieel van de BMW 1.20d ook in Zolder gunstig aan te wenden. Mijn uitgangspositie, starten vanop P2 bood perspectieven, maar iedereen weet dat de race eerst nog gereden moet worden natuurlijk. De lichten gingen uit, iedereen lanceerde en iedereen… moest direct in de remmen voor een ongeval. Gele vlaggen, chaos, remlichten, manoeuvres alom, maar we geraakten er zonder kleerscheuren door waarna we de leiding overnamen vlak voordat de safety car werd ingeschakeld. De herstart ging cruciaal zijn, want mijn spiegel liep over van de klasse-concurrentie, allen bloeddorstig azend om de leiding te komen overnemen dus het was duidelijk dat er nog wel wat werk voor de boeg was. Na de herstart kwam ik onder vuur te liggen van een BMW E36 die, met een ogenschijnlijk lichtjes gunstigere BOP, toch wel iets meer reserve had, dus werd het proberen om een fout af te dwingen. We raakten verwikkeld in een intens pur-sang sprint gevecht, mét respect voor ieders materiaal, maar waarbij echt geen duimbreed werd toegegeven! Puur genieten! Uiteindelijk pakten we in de race de overwinning en eigenden we ons weer het maximum van de punten toe. Kon niet beter!”

“De weergoden hadden de tricky condities dit weekend goed verdeeld. Jimmy kreeg spekglad asfalt onder de wielen in de kwalificatie en ik kreeg in race 2 het summum van de Belgische weergrillen voorgeschoteld. Ogenschijnlijk viel er relatief weinig regen in de paddock en ook de wagens in de sessie voor ons, sprayden weinig water op. Ik koos ervoor te starten op semi-slicks en hoe heb ik me die keuze vervloekt… Het circuit was een stuk natter als verwacht, de baan droogde voor geen meter en om er überhaupt snelheid uit te krijgen moest ik best wat risico nemen waarbij ik en de wagen wel heel tailhappy over het Limburgse asfalt gleden. Op zich, het publiek heeft er wel van genoten vermoed ik, zo’n Tokyo-Drift-geïnspireerde BMW 1 die dwars voorbijkomt, maar goed, iedereen weet dat je daar moeilijk potten mee kan breken natuurlijk. Dus na ronde 3 had ik me bij de situatie neergelegd, waarbij ik in de slotfase van de race toch nog de sweetspot van de wagen vond, er überhaupt zelfs de klasse-kampioen nog mee verschalkte, maar helaas geen podium meer wist zeker te stellen. You win some, you lose some… That’s racing! Ik heb in ieder geval bijzonder veel bijgeleerd in deze tricky condities en heb weer een heerlijk raceweekend achter de rug. On to the next!” aldus Ken Peeters.

Zo valt het doek over de Belcar Skylimit Sprint Cup 2023. Met slechts twee deelnames in een kampioenschap over vijf raceweekends wist het duo Peeters-Adriaenssens toch zijn stempel te drukken op het kampioenschap. In een klasse met 17 geklasseerde deelnemers, lanceerden ze zich naar de derde positie in het eindklassement. Wegdromend bij een “what if” als ze het kampioenschap volledig betwist hadden, sleutelt Spork Racing nog aan één potentiële deelname aan een 8 uren endurance op het Nederlandse TT Circuit in Assen of het GP Circuit van Zandvoort. Besluiten ze 2023 op deze high, of gaan ze nog eenmaal maximaal bij onze noorderburen? Time will tell!

Download het persbericht als PDF-bestand

25h VW Fun Cup, één van de grootste events die Spa-Francorchamps jaarlijks host. Dat de Spork-armada hier zijn opwachting zou maken in één van de gefeaturede kampioenschappen was zeker, maar de hamvraag was wélk kampioenschap? Hoewel de witblauwe #243 BMW 1.20d eerder een endurance-karakter met zich meedraagt, was de Antwerpse equipe er toch van overtuigd dat ook het snelle sprintwerk tot de mogelijkheden behoorde. Als primeur tekende het duo Peeters-Adriaenssens onder de vlag van Spork Racing Team present in de jonge maar reeds erg succesvolle Belcar Skylimit Sprint Cup. Een kampioenschap dat garant staat voor het betere sprintwerk, deur-aan-deur actie en gevechten op milliseconden voor elke meter asfalt! Pur sang racen, op het legendarische Spa-Francorchamps!

Ken Peeters “Na intern overleg werd besloten dat ik de eerste kwalificatie en de eerste race voor mijn rekening zou nemen, terwijl Jimmy onze belangen in kwalificatie twee en race twee ging verdedigen. Al snel voelde ik me weer helemaal thuis op het Ardeense asfalt, zo goed zelfs dat ik net de normtijd van onze klasse met twee tienden overschreed en hierdoor helaas onze twee snelste rondetijden geschrapt werden. – Een normtijd is een rondetijdslimiet die niet overschreden mag worden, in elke klasse verschilt en het concreet mogelijk maakt om alle wagens in eenzelfde klasse een zekere BOP (Balance-of-Performance) op te leggen waardoor iedereen met gelijke wapens aan de start verschijnt. – Uiteindelijk toonde dit wel meteen onze competitiviteit in de klasse, dus heb ik er niet te lang over gerouwd. All to play for in race 1!”

“Met Ken’s quali in het achterhoofd was ik nog meer gesensibiliseerd om snel, maar voorzichtig te werk te gaan in Q2. Niet alleen wij ontvingen die sanctie voor Q1, maar ook de wagen die tweede kwalificeerde overschreed de normtijd met hetzelfde gevolg. Gestaag bouwde ik mijn quali op en vrijwel onmiddellijk had ik virtueel pole met ongeveer een seconde overschot ten opzichte van de normtijd. Absoluut niet scherp genoeg, dus zoals verwacht zakte ik even weg op de tabellen tot ik ergens een virtuele P5 had staan. Vrij vastberaden, mag je wel zeggen, ging ik men laatste qauli-ronde in met een soort ‘full-send’ mentaliteit… een groene eerste sector, een groene tweede sector,… de kaarten lagen goed en het was een kwestie van de pace scherp te houden totdat… we toch wel P2 pakten met 0,006 seconden achter op pole zeker?! P2, net pole positie gemist met zes duizendsten van een seconde! Echt… zes duizendsten, wat een BOP, wat een competitie, HEERLIJK!” aldus Jimmy Adriaenssens.

Zaterdagvoormiddag: regen, droog, regen, droog, regen,… De eerste race beloofde voor spektakel te zorgen.

Ken Peeters “Mijn jeugdig enthousiasme dat me gisteren in quali 1 men twee snelste ronden had gekost, heb ik vanmorgen bewust thuisgelaten. Race 1 ging er mij eentje worden op strategie. Doordat ik genoodzaakt was om van P7 te starten, had ik me de hele ochtend gefocust op de start. Die was key voor een goede plek, want gezien het natte wegdek en de onvoorspelbare weersomstandigheden, was onmiddellijk aanvallen de boodschap! Ik sloeg erin een gezonde hoeveelheid tractie te vinden en schoot bij de start van P7 recht de top 3 in. Gaandeweg veroverde ik P2, maar aan P1 zag ik meteen dat ik een serieuze kluif zou hebben. Vervolgens een safety car, dan een full-course yellow, de ene neutralisatie na de andere waardoor er relatief weinig racetijd overschoot om echt een verschil te maken. Ook zag ik dat P1, als voorwiel aangedreven wagen, zijn vermogen nog iets beter op de grond kreeg als ik waardoor P1 in deze natte omstandigheden niet haalbaar leek.” Ken controleerde zijn race, verzekerde de tweede plaats en reed verder een dijk van een race tot de hemelsluizen zich helemaal openden in de laatste ronde. Doorweekt, finishte de witblauwe ‘endurance-diesel’ op een mooie tweede plek in zijn allereerste sprintwedstrijd.

“Sprinten… haaa… back to the roots zeg maar. Ik geef toe, ik ruik hier een beetje nostalgie naar de nillies waar ik mijn carrière ooit begon in het kindje van de Belgian Procar, namelijk de BTCSeries (nvdr. Belgian Touring Car Series) waar we ook dat sprintgevoel ervaarden. Ik had er zin in, geloof me vrij! Zij-aan-zij stond ik in race 1 opgelijnd naast P3, met tevens schuin linksvoor mijn doel in zicht: ‘P1’! Ook voor mij ging de start cruciaal zijn. ‘Lights-out’ en de wagen pakte grip, ik sloeg erin de wagen direct van de lijn te krijgen en zag P1 dichterbij komen. Ter hoogte van de startlijn reden we met drie deur-aan-deur en met een kleine voorsprong op P2 en P3 dook ik La Source in. BAM, P1, vroeg op het gas en trachten een gat te slaan door op Raidillon geen meter te laten liggen. Ik wist nog gauw een draft mee te pakken van enkele wagens uit de hogere klasses en tegen dat we de remzone in Combes naderden had P2 toch al ruim 100 meter laten liggen op mij. De race leek me niet meer stuk te kunnen gaan totdat… ze de safety car buiten haalden voor een incident in Combes. Weg voorsprong… zowat mijn hele klasse kwam op mijn achterbumper postvatten, dus de herstart ging opnieuw kritisch zijn. Toen ik Blanchimont uitkwam zag ik de Safety Car binnenrijden en rok de ketting uit, vol op het gas en meters pakken op P2 was de boodschap. Die was helaas ook goed uitgeslapen, want die kwam stevig opzetten bij de herstart maar opnieuw sloeg ik erin om La Source als eerste aan te snijden. Vanaf dan was het controleren.” Jimmy Adriaenssens. Een tiende sneller, even snel, enkele tienden sneller, even snel, er was sprake van een beetje uitlopen, maar ogenschijnlijk bleef P2 druk zetten op de Bayersche diesel. P2 kwam uiteindelijk nooit meer echt binnen striking distance en de #243 scoorde zijn eerste sprint overwinning!

Dit sprintwerk smaakt naar meer, het duo Peeters-Adriaenssens kijkt alvast naarstig in de agenda om te zien of ze dit jaar nogmaals hun opwachting kunnen maken in de Belcar Skylimit Sprint Cup. Na dit geslaagde weekend nestelen zij zich vlijtig mee vooraan in de tussenstand van dit kampioenschap. Het Spork Racing Team bevestigt, de Belcar Skylimit Sprint Cup is een schot in de roos!

Download het persbericht als PDF-bestand

Na een succesvolle start in de DNRT endurance in januari eerder dit jaar, keek het duo Peeters-Adriaenssens vol ongeduld uit naar hun eerste 8 uren wedstrijd van 2023. Op 13 mei trok het Antwerpse Spork Racing Team opnieuw richting circuit Zandvoort, maar dit keer met een verse strategie onder de arm en een paar modificaties die de wagen nog wat efficiënter moesten maken in deze lange wedstrijd. In een wedstrijd over die afstand tellen niet alleen regelmaat in de rondetijden, maar ook banden-, brandstof- en remmenmanagement. Zonder de details prijs te geven, was het wel daarmee dat het team een goed gevoel had naar de wedstrijd toe. Met 55 ingeschreven wagen zou de witblauwe Bimmer het strijdtoneel immers delen met 54 anderen die alsook zo hoog mogelijk wilden scoren.

Ken Peeters “Heerlijk te zien dat we het asfalt gingen delen met zoveel deelnemers. Hoe meer wagens, hoe meer gevechten en dus ook meer fun. Met oog op de lange wedstrijd en onze gekozen strategie was het een kwestie van niets te forceren in de eerste ronde en meteen in te zetten op regelmaat en een strak maar ietwat conservatief ritme. Al na enkele ronden kregen we een goed zicht op de performantie van de concurrentie in onze klasse. De oranje Seat waar we in de januari-endurance wedstrijd een hele wedstrijd mee duelleerden, zou dit keer niet onze directe concurrent worden. De competitie kwam uit een andere hoek, namelijk een Mercedes SLK die er meteen een gelijkaardig ritme op nahield en steeds in onze buurt vertoefde. Deze wedstrijd win je natuurlijk niet in de eerste stint, dus strategie bleef key en duelleren zonder forceren was de boodschap!”

“Aanvankelijk werkte de chrono in de wagen niet optimaal, niet elke ronde werd aangetikt waardoor het steeds via de radio-communicatie informeren was naar het ritme. Als je een goed enduranceritme zoekt, banden, remmen en brandstof tracht te managen terwijl je het maximale uit de wagen wil blijven halen, is een chrono in de wagen toch wel je beste vriend. Ronde na ronde streef je efficiëntie na en daardoor heb je die chrono echt nodig. Die helpt je evalueren of je net niet of net wel forceert, of zelfs net wel of net niet teveel doseert… Om die juiste balans te vinden moet je je gevoel kunnen ondersteunen met cjifers.” aldus Jimmy Adriaenssens.

Ongeveer halverwege koers werd de balans opgemaakt betreft de strategie, de vooropgestelde opdracht om voldoende te doseren zonder tijd te laten liggen toonde zich op het scherm. Halverwege de race was het nog steeds haasje over voor de leiding en werd er besloten om tijdig banden te wisselen en iets harder aan te vallen op die nieuwe banden. De eerste set werd afgeschreven na ongeveer 5 uur wedstrijd, wat maakte dat het verbruik van de tweede set over slechts 3 uur gespreid moest worden. Het tempo mocht dus gevoelig omhoog en daar was het duo Peeters-Adriaenssens zeker niet rouwig om!

Ken Peeters “Ik kreeg het stuur overhandigd, geschoeid op nieuw setje rubber en kreeg over de communicatie de duidelijke boodschap dat er mocht aangevallen worden op de nieuwe banden. Een opdracht die ik met plezier ter harte nam om mijn ritme was scherper te zetten. De tijd die we hadden toegegeven op onze concurrent door deze bandenwissel, viel zeker terug te halen en het goede nieuws was dat onze concurrent voor de leiding op dat moment nog geen banden gewisseld had!”

Gestaag roomde Ken de seconden af tot op het punt dat de concurrentie ook de pits indook voor banden… én remmen!

“Na die pitstop van de concurrentie kwamen we comfortabel aan de leiding te liggen en net toen ik het stuur overnam zag ik onze concurrent in de verte voor me rijden. Na een korte communicatie met de pits bleek dat we op dat punt net geen twee ronden voorsprong hadden en we onze directe concurrent dus op twee ronden achterstand zouden gaan zetten. Langzamerhand kroop ik dichter bij en telkens we met wat verkeer moesten worstelen… en verkeer was er genoeg met 55 wagens op de baan… slonk de afstand tussen mij en de Mercedes gestaag. Hoewel de Mercedes twee ronden achterstand had, verkocht hij zijn huid duur en reden we een halve ronde praktisch zij-aan-zij om de Mercedes zich dan toch gewonnen te moeten zien geven. Het gevecht was eerlijk en heerlijk, pur sang racen met een goede portie respect!” aldus Jimmy Adriaenssens.

Het was Ken Peeters die de laatste stint voorgeschoteld kreeg en de wagen naar het podium hoorde te rijden. Het zou een lange stint worden gezien de gekozen strategie door de race heen, maar toen er kort voor het einde een gigantisch oliespoor getrokken werd door een andere deelnemer, besloot de wedstrijdleiding om de wedstrijd rood te vlaggen. Einde race, klassement opmaken en geen herstart. Op zich geen issue voor het duo Peeters-Adriaenssens die het harde werk van zichzelf en hun team meteen cashten door de overwinning te pakken! Tweemaal gespeeld en tweemaal gewonnen in 2023. Inmiddels maakt het team zich klaar voor haar volgende wedstrijd binnen de eigen landsgrenzen. In juli vormt Spa-Francorchamps het strijdtoneel voor de witblauwe diesel, dit keer binnen het kader van het BGDC-kampioenschap.

Download het persbericht als PDF-bestand

28 januari, 0°C, Circuit Zandvoort. Voor het eerst in de geschiedenis trad het Spork Racing Team zo vroeg op het jaar aan voor haar eerste wedstrijd van het seizoen. Een wedstrijd in de lage landen, onder een heerlijk winterzonnetje, verreden over 330 minuten vormde het strijdtoneel. Wat beter als meteen een mooie winter endurance wedstrijd om het autosportseizoen aan te vatten. De witblauwe BMW 1.20d die in september in het Duitse Hockenheim door mechanische pech niet zijn volledige potentieel had kunnen tonen, was voorzien van een verse krachtbron en klaar om sterk voor de dag te komen in Zandvoort!

Ken Peeters “Tijdens de kwalificaties werd al snel duidelijk dat onze snelle diesel in topvorm verkeerde want we claimden een sterke 24e plaats op de grid. Met een deelnemersveld van 42 wagens was de DNRT-organisatie er wederom in geslaagd een breed scala aan wagens aan te trekken. Ik nam om 10.30u de start en in alle eerlijkheid…ik ben ooit al beter weggekomen. Het was moeilijk temperatuur in de banden te krijgen en het koude rubber kreeg het vermogen niet op het asfalt weggezet waardoor ik initieel enkele deelnemers aan me voorbij moest laten gaan. Een endurance race wordt echter niet bij de start gewonnen maar wel op regelmaat en een goede strategie. Na enkele rondjes draaiden de wagen en ikzelf als een Zwitsers uurwerk, steeds dezelfde rondetijden zonder ook maar ergens te pushen tot het tijd was om het stuur door te geven aan men co Jimmy.”

Jimmy Adriaenssens “Wat kriebelde het om weer in Zandvoort aan de slag te gaan. Hoewel we niet vaak geconfronteerd worden met zulke koude temperaturen is het toch iets waar je altijd je voordeel mee kan doen. Koude lucht betekent veel zuurstof en veel zuurstof betekent veel vitamientjes onder je rechtse voet. Je hoeft maar twee ronden te rijden om te voelen of alles die dag in de plooi gaat vallen of niet. Vandaag was zo’n dag. De auto toonde potentieel, Ken toonde potentieel, ons pakket zag er goed uit ten opzichte van de concurrentie en wat voelt er nu beter om je eerste stint aan te vatten als zoiets? Zonder te willen pochen denk ik dat het me amper 5 rondjes heeft geduurd om men endurance ritme voor die dag te vinden, heerlijk!”

Al snel werd het middag en was het tijd voor de verplichte pauze van een uur. Ken Peeters voltooide de derde en laatste stint in het eerste deel van de race, waarna de race werd onderbroken en terug zou worden aangevat om 13.00u. Dat het DNRT kampioenschap creatief kan omspringen met haar wedstrijd formats is al eerder gebleken. Het zijn die net die dingen die het tot zo’n aangename organisator maken!

“De herstart mocht ik voor mijn rekening nemen, de herstart was dit keer ietwat origineel, namelijk onder een code 60 situatie. Wat wil zeggen dat alle wagens die op de grid over de middag in parc fermé stonden op gang getrokken werden onder een geneutraliseerde situatie totdat de lichten op groen gingen. Zoals wel vaker bij een code 60 herstart, kan je véél winnen of verliezen. Op het moment dat de lichten op groen gaan moet alles goed zitten, juiste versnelling, juiste toerental, juiste focus, bij voorkeur zit je net op een recht stuk en wees maar zeker: de puzzel viel in elkaar! Vlak na de Vodafone bocht sprong het op groen en lanceerden we ons voor alweer 4 uren racen!” aldus Jimmy Adriaenssens.

De witblauw getooide #43 nam de leiding in de klasse en trachtte een gat te slaan ten opzichte van de Seat van Team Molenaar. Een tegenspeler die ook erg sterk scoort qua strategie en regelmaat.

Ken Peeters “De hele namiddag was het een spelletje haasje-over met de Seat. Doordat die Seat iets minder vermogen aan de dag legt, bijgevolg ook lager in verbruik rijdt en minder tijd verliest onder het tanken was het voor ons key om vooral op circuit ons verweer sterk te maken. We zagen dat we steeds 1 tot 2 seconden goedmaakten per ronde, maar wel tijd moesten teruggeven door extra te tanken, wat maakte dat een overwinning haalbaar was, maar zeker niet vanzelf kwam.”

“We brachten last-minute nog wat wijzigingen aan in onze pitstop-strategie en het was pas in het laatste uur dat we de overwinning echt begonnen te ruiken. We konden onze laatste pitstop exact in een neutralisatie uitvoeren terwijl dit voor onze directe concurrent geen optie was. Op ongeveer een half uur voor het einde was het zover, de Seat dook de pits in voor een rijderswissel en bij het buitenrijden zag ie ons aan de andere kant van de pitmuur de leiding nemen. Het had wat weg van een scène uit de Netflix-serie Drive to Survive eigenlijk! Vanaf dan was het controleren, we doken het laatste half uur in met een kleine voorsprong en de enige opdracht die me restte was de overwinning thuis te brengen.” Jimmy Adriaenssens.

De witblauwe diesel controleerde de situatie en om stipt 17.00u pakte het Spork Racing Team haar allereerste overwinning in het DNRT kampioenschap! Wat overigens nog sterker was, was dat de nummer 43 ook alle wagens uit de hogere Supersport klasse achter zich liet en algemeen 12e finishte van de 42 deelnemers! Een succes van formaat en vooral een overwinning die smaakt naar meer!

Download het persbericht als PDF-bestand