5u endurance TT Assen DNRT – NL

DNRT 5u TT Assen, na een tegenvallende wedstrijd in juli, stonden Ken Peeters en Jimmy Adriaenssens te popelen om de handschoen terug op te nemen in de gifgroene BMW 1.20d. De wagen was net voorzien van een nieuwe motor, werd eerder in oktober grondig gerodeerd en getest, en was klaar voor nieuwe wedstrijdkilometers. Voorzichtig optimistisch voelden de piloten de wagen aan in de kwalificatie, zich voorbereidend op het grotere werk.

De kwalificatie verliep goed en Ken Peeters zou de wedstrijd starten. “De start verliep best gecontroleerd zonder al te veel overmoedige acties van andere rijders, dus het was een kwestie van een goed plekje te veroveren in het veld en in een treintje rondjes te gaan malen aan een strak tempo. Het was mijn allereerste keer op TT Assen, dus qua ervaring moest ik me beroepen op de uren on board beelden die ik vooraf had bestudeerd en hier en daar wat technieken stelen van de rijders rond mij. Mijn tempo liep goed op en langzamerhand schoven we op in de klasse. Na enkele ronden kreeg ik echter te kampen met een ABS probleem, iets wat Jimmy in de kwalificatie ook meemaakte, maar na een pitstop opgelost bleek. Op zich geen groot euvel, gewoon iets om rekening mee te houden.”

Gezien de verplichte 5 pitstops opgelegd door de organisatie, kwam Ken na ca. 50 minuten de pits opzoeken om het stuur aan Jimmy door te geven. In een poging om de ABS te resetten werd de wagen kort even stilgelegd en terug gestart, ware het niet dat de wagen niet meteen aansloeg en er helaas enkele minuten verloren gingen. Na een kleine ingreep van de mechaniciens aan de brandstofpomp, sloeg de wagen echter wel weer aan en kon Jimmy de baan op voor zijn stint. “Op zich heb ik met deze wagen weinig oefenronden achter de rug, laat staan wedstrijdkilometers, dus ook al had ik in de kwalificatie al wat gewenning kunnen opbouwen, de wedstrijdstints zouden me pas echt de ervaring geven die ik zocht. Al snel kwam ik klasseconcurrentie tegen en diegenen waar het eerst tandenbijten mee was, zag je op termijn en vooral ook in de latere stints toch sterk wegzakken. Heerlijk om die progress te voelen!”

Vijf pilotenwissels en twee tankbeurten later werd de laatste stint aangevat en met nog vijftig minuten wedstrijd op de klok, scheurde de gifgroene BMW 1.20d op een virtuele derde plaats in de klasse over het prachtige Drenthse circuit. Het was Jimmy die de buit moest binnenhalen en om 16:45u werd de derde plaats officieel verzilverd! Het was een prachtige come-back van de kleine maar snelle Bayerische één-reeks. Nu de winterperiode aanbreekt zullen Ken, Jimmy en Spork de hoofden bij elkaar steken om te plannen voor 2020, er zijn immers nog twee hogere podiumschavotjes te veroveren en mits de juiste voorbereiding, ligt dat doel heus dicht binnen bereik!!

Download persbericht als PDF-bestand

10u van Zandvoort DNRT – NL

Het moet zo’n slordige 25 jaar geleden zijn dat de basis werd gelegd voor de DNRT wedstrijd waarop Ken Peeters en Jimmy Adriaenssens met het Spork Racing Team op zondag 21 juli ’19 intekenden. In de jaren ’90 was het immers de ‘oudere’ generatie die samen wedstrijden betwistte binnen in het Belgische autosportgebeuren. Luc P. en Herman A. (vaders van) verdedigden toen reeds de belangen van het nog zeer jonge Spork Racing Team in één van de witrode ‘Quick’ VW Golfs! Aangezien een passie voor autosport bijzonder besmettelijk is en dan ook zeer eenvoudig van generatie op generatie overslaat, keken Ken en Jimmy er intens naar uit om samen nieuwe successen binnen te rijven! 25 jaar betekent niet alleen een nieuwe generatie rijders, maar laat zich ook voelen in de technologie waarmee gewerkt wordt. In plaats van te kiezen voor de conventionele benzine motor, werkt het duo Peeters-Adriaenssens nu met eentweeliter turbodieselmotor die de BMW 1.20d naar de top van de tabellen moet leiden. De DNRT wedstrijd waarop het duo intekende werd verreden over 10u, een endurance wedstrijd waarin de zuinigheid van de TD-motor als extra troef aangewend kan worden!

 

De start van de wedstrijd nam Ken voor zijn rekening, Ken Peeters: “Zeven u ’s ochtends en de spanning begint stilaan te stijgen, iedereen heeft er vertrouwen in en onze groene racer is klaar voor de strijd. Uit de loting blijkt dat we vanaf de vierde positie mogen starten. Op zich een mooie uitgangsplaats maar het wil ook wel zeggen dat er heel wat wagens uit de hogere klasse achter ons moeten starten. Al een geluk dat het een 10u race is en dat iedereen dus wat rustiger van start zou gaan…dachten we. Een gedachte die in de Hugenholtzbocht snel vergeten was. Eén van de deelnemers kwam naar voren gesneld en deelde daarbij een vriendelijk tikje uit aan een wagen voor me die per direct in de muur belandde, race over! Ik kon het incident gelukkig ontwijken en de race kon voor mij dan echt beginnen. We hadden ons voorgenomen om rustig op te bouwen om de wagen goed aan te voelen en al snel was duidelijk dat we rond plaats 10-12 konden meedraaien met gemiddelde rondetijden van 2’09” zonder al te hard door te duwen. Enkele duels in het eerste uur sterkten ons vertrouwen dat dit wel eens tot een mooi resultaat kon leiden.”

Na een klein uur actie bracht Ken de wagen binnen om het stuur door te geven aan Jimmy. “De eerste stint was vlot verlopen dus ik keek uit naar de eerste wedstrijdkilometers met de gifgroene BMW 1.20d. De tijden zaten goed, dus we lagen op schema. Ik was goed en wel 4 ronden onderweg toen ik op de rechte lijn na de Vodafonebocht plots te kampen kreeg met vermogenverlies. Mits overleg over de intercom besloten we de wagen even aan de kant te zetten en een reset uit te voeren. Dat dit euvel niet normaal was, was wel duidelijk. Een reset bleek niet te helpen en in een poging om de wagen naar de pits te brengen begon de wagen bijzonder hard te roken, afgaande op de geur bleek ik plots olie te verbruiken. Ik trachtte rustig mijn weg te vervolgen totdat de motor plots op hol sloeg toen ik ontkoppelde. Instinctief wil je meteen de auto via het contact afleggen, maar aangezien dat niet zou baten bij dit probleem wist ik net op tijd de motor terug te koppelen en de motor vervolgens langzaam dood te remmen.” Deze gebeurtenis beloofde niet veel goeds en eens in de pitstraat gearriveerd was de diagnose al snel duidelijk: einde verhaal.

Het Antwerpse team moest helaas de wedstrijd staken. Initieel werd gedacht aan een stukgelopen turbo waarbij via die weg olie in het inlaatsysteem terecht kwam, maar na verder onderzoek in de workshop bleek de turbo nog geheel intact te zijn en bleek het motorblok op druk te komen waarbij de olie via de charterontluchting in de inlaat werd gestuwd. De reden van het op druk komen van het charter dient nog onderzocht te worden, maar allicht is er in één van de compressiekamers iets ernstig mis waardoor de explosie tot in het motorblok komt. Het team en het duo laten de moed echter niet zakken en trachten zoals gepland later dit jaar opnieuw aan te treden in een nieuwe endurance wedstrijd!

Download persbericht als PDF-bestand