DNRT 5u TT Assen, na een tegenvallende wedstrijd in juli, stonden Ken Peeters en Jimmy Adriaenssens te popelen om de handschoen terug op te nemen in de gifgroene BMW 1.20d. De wagen was net voorzien van een nieuwe motor, werd eerder in oktober grondig gerodeerd en getest, en was klaar voor nieuwe wedstrijdkilometers. Voorzichtig optimistisch voelden de piloten de wagen aan in de kwalificatie, zich voorbereidend op het grotere werk.
De kwalificatie verliep goed en Ken Peeters zou de wedstrijd starten. “De start verliep best gecontroleerd zonder al te veel overmoedige acties van andere rijders, dus het was een kwestie van een goed plekje te veroveren in het veld en in een treintje rondjes te gaan malen aan een strak tempo. Het was mijn allereerste keer op TT Assen, dus qua ervaring moest ik me beroepen op de uren on board beelden die ik vooraf had bestudeerd en hier en daar wat technieken stelen van de rijders rond mij. Mijn tempo liep goed op en langzamerhand schoven we op in de klasse. Na enkele ronden kreeg ik echter te kampen met een ABS probleem, iets wat Jimmy in de kwalificatie ook meemaakte, maar na een pitstop opgelost bleek. Op zich geen groot euvel, gewoon iets om rekening mee te houden.”
Gezien de verplichte 5 pitstops opgelegd door de organisatie, kwam Ken na ca. 50 minuten de pits opzoeken om het stuur aan Jimmy door te geven. In een poging om de ABS te resetten werd de wagen kort even stilgelegd en terug gestart, ware het niet dat de wagen niet meteen aansloeg en er helaas enkele minuten verloren gingen. Na een kleine ingreep van de mechaniciens aan de brandstofpomp, sloeg de wagen echter wel weer aan en kon Jimmy de baan op voor zijn stint. “Op zich heb ik met deze wagen weinig oefenronden achter de rug, laat staan wedstrijdkilometers, dus ook al had ik in de kwalificatie al wat gewenning kunnen opbouwen, de wedstrijdstints zouden me pas echt de ervaring geven die ik zocht. Al snel kwam ik klasseconcurrentie tegen en diegenen waar het eerst tandenbijten mee was, zag je op termijn en vooral ook in de latere stints toch sterk wegzakken. Heerlijk om die progress te voelen!”
Vijf pilotenwissels en twee tankbeurten later werd de laatste stint aangevat en met nog vijftig minuten wedstrijd op de klok, scheurde de gifgroene BMW 1.20d op een virtuele derde plaats in de klasse over het prachtige Drenthse circuit. Het was Jimmy die de buit moest binnenhalen en om 16:45u werd de derde plaats officieel verzilverd! Het was een prachtige come-back van de kleine maar snelle Bayerische één-reeks. Nu de winterperiode aanbreekt zullen Ken, Jimmy en Spork de hoofden bij elkaar steken om te plannen voor 2020, er zijn immers nog twee hogere podiumschavotjes te veroveren en mits de juiste voorbereiding, ligt dat doel heus dicht binnen bereik!!
blijkt dat we vanaf de vierde positie mogen starten. Op zich een mooie uitgangsplaats maar het wil ook wel zeggen dat er heel wat wagens uit de hogere klasse achter ons moeten starten. Al een geluk dat het een 10u race is en dat iedereen dus wat rustiger van start zou gaan…dachten we. Een gedachte die in de Hugenholtzbocht snel vergeten was. Eén van de deelnemers kwam naar voren gesneld en deelde daarbij een vriendelijk tikje uit aan een wagen voor me die per direct in de muur belandde, race over! Ik kon het incident gelukkig ontwijken en de race kon voor mij dan echt beginnen. We hadden ons voorgenomen om rustig op te bouwen om de wagen goed aan te voelen en al snel was duidelijk dat we rond plaats 10-12 konden meedraaien met gemiddelde rondetijden van 2’09” zonder al te hard door te duwen. Enkele duels in het eerste uur sterkten ons vertrouwen dat dit wel eens tot een mooi resultaat kon leiden.”