Superprix Zolder, 2 & 3 juli tekende het Antwerpse Spork Racing Team present in de Supercar Challenge voor een meeting op Belgische bodem. Dit keer opteerden rijders en team voor de rangen van het internationale kampioenschap te vervoegen om de sfeer van weleer nog eens op te snuiven. Adriaenssens-Van Kelst keken ernaar uit om te strijden op hun thuisbasis.
Kris Van Kelst “De start van de eerste race kwam mij toe, ik had tijdens de vrije training extra veel tracktime kunnen nuttigen dus ik had mijn snelheid vlug gevonden. Het werd al snel duidelijk dat de Supersport wagens allen weer zeer geëvolueerd waren dus het was rijden met de tanden op elkaar. Elke centimeter betekende tijdswinst dus poogden we niets te laten liggen. Naar het einde van mijn stint toe begon het langzamerhand te regenen. Er dreigden serieuze wolken maar deze leken ogenschijnlijk onmiddellijk gevolgd te worden door een heldere hemel.” Jimmy Adriaenssens die inmiddels klaar stond voor de pilotenwissel stond voor een dilemma. De buienradar gaf tot 15 minuten na de pilotenwissel regen aan, de lucht toonde een heldere hemel die niet lang op zich zou laten wachten en alle andere wagens speelden op veilig door regenbanden te laten monteren. “Ik wist dat als ik regenbanden zou laten steken, ik hetzelfde geschoeid zou staan als alle andere deelnemers en gezien we niet in de top 5 zaten, zouden we er met die beslissing ook nooit geraken. Daarbij begon er tijdens de wissel maar net lichte spray van de wagens te komen dus dacht ik, als de weergoden een beetje in mijn kaart spelen zou ik met slicks het laatste kwartier tot half uur zeker het verschil kunnen maken… Ik waagde de gok en liet de slicks op de wagen staan. Baadt het niet, dan schaadt het niet. Vijf minuten van aquaplanning, schuiven en driften gingen voorbij, en het regende nog. Tien minuten voorbij, nog geen verbetering… Twintig minuten voorbij, zijn dat nu eindelijk de laatste druppels op mijn voorruit? Dertig minuten voorbij, ja het is gestopt. Inmiddels was ik helaas al gedubbeld en pas in de laatste vijf minuten kon ik met mijn slicks de rondetijden van de op regenbanden geschoeide wagens evenaren. Helaas niet de juiste keuze, maar had die heldere hemel zich een kwartiertje vroeger aangeboden, dan hadden we vriend en vijand met verstomming geslagen! Achteraf gezien had deze ongelukkige keuze toch nog een positief kantje, als je als piloot zo moet werken om de wagen gestopt en ingestuurd te krijgen, neem je die trucjes allemaal mee naar de volgende wedstrijd (op het droge). Het leverde dan niet het verhoopte resultaat op, maar ik kon ervan op aan dat ik de volgende race zelf als piloot nog een pak scherper aan de start zou staan!” aldus Jimmy Adriaenssens.
De tweede race van de Sport klassen werd verreden op de main day, zondag. Jimmy Adriaenssens nam de start van deze race voor zijn rekening en met de ontnuchtering van zaterdag in het achterhoofd was hij vastberaden de rollen even om te keren. “Bij het op groen springen van de lichten kon ik al meteen een verschil maken en een BMW M3 GTR en Ginetta voorbijgaan. Na de eerste linkse kon ik me mooi rechts oplijnen voor de volgende bocht en men plaats verdedigen. Ik trachtte aansluiting te vinden bij de kopgroep maar voelde al na de eerste ronde dat ik zowel de banden als de remmen hun doodsteek zou geven als ik zo bleef pushen. Ik nam een beetje pace terug om zo een nog even competitieve en frisse wagen af te kunnen leveren aan men collega Kris.” Na een half uurtje kwam Jimmy de pits opzoeken en nam Kris het stuur over. “Gezien de resultaatsseconden die we als gastrjider meekregen voor de pitstop konden we geen top 3 positie ambiëren en was het vooral de kwestie om pace te tonen en te hopen op een beetje hulp van Dame Fortuna om goed vooraan te eindigen. Net als men vorige stint de dag ervoor, begon het ook nu op het einde van men stint te regenen. Eerst matig, maar in de slotfase was het uiteindelijk toch te nat geworden voor slicks. Desondanks zongen we de race uit zonder extra pitstop voor regenbanden en konden we het weekend afsluiten in schoonheid!” aldus Kris.
Voorlopig neemt het Kempense duo even een korte zomerstop met de Seat Leon Supercopa, maar in het najaar zullen zij opnieuw de wapens opnemen. Of het nu in Belcar, BGDC of Supercar Challenge zal zijn, dat zal de toekomst uitwijzen.
Naast de successen met de Spaanse Seat Supercopa zal het Spork Racing Team mogelijks dit najaar nog aantreden op de Belgische circuits met een vintage BMW E36 3.25i. Jimmy Adriaenssens, die sedert eind 2015 drie rijders klaarstoomt hoopt zijn pupillen dit jaar nog te kunnen uitsturen voor een wedstrijd op nationaal niveau. De rijders die uitkomen onder de naam ‘Engineers Go Racing powered by Spork Racing’ hebben afgelopen woensdag nog een zeer productieve testdag afgewerkt op Circuit Zandvoort en zullen morgen nog extra kilometers malen op Circuit Zolder. Olivier Cristel, Niki Wera en Bart Jacobs boekten reeds veel vooruitgang en weten elkaar zeker te motiveren. Op naar een potentieel succesverhaal? Er wordt aan gewerkt!